Belgrade aerial tramway

Urbani vazdušni kablovski transport

Reverzibilan sistem:

Pojedinačan kapacitet vozila: 180 (Memfis)

Kapacitet kompozicije: 213 (Sinsinati)

Kapacitet sistema: 8,722 (Narita aerodrom, Japan)

Dužina sistema: 1710m

Kontinualan sistem:

Kapacitet volzila 92 putnika (Aerodrom Cirih) i do 200 putnika (Vanoise Express, Alpi)

Broj vozila u sistemu: do 79 (Pariz De Gol, aerodrom)

Brzina kretanja: 8-10 m/s (36km/h)

Najduža linija:  96km, Kristineberg-Boliden, Švedska

Najviše podizanje:  3.374m, Chilecito, Argentina

Karakteristike:

nečujan, ne ispušta nikakve gasove, ne traži zemljište, radi po svim vremenskim prilikama, visoki kapacitet, visok stepen isplativosti , mali troškovi održavanja

Primeri:

Šamoni:

dužina linije: 1832m

denivelacija: 1000m

brzina: 5,3m/s

protok: 3000korisnika/h

kapacitet 8/10

broj gondola: 66

Kopaonik:

Prevozni kapacitet skijališta: 24.000 korisnika/h

Nova četvorosedežna žičara na Kopaoniku:

kapacitet: 3.500 korisnika/h

Vrednost žičare (bez zemljišta): 3,5 miliona evra (sistem Dopelmajer)

Beogradski  (laki*)metro:

Prva linija lakog metroa treba da košta po predračunu preko 1 milijardu evra, što je preoptimistička pretpostavka, jer nije poznato šta se nalazi ispod površine grada

Za početnu cenu od 1 milijarde evra za jednu liniju lakog metroa, na primer, moguće je napraviti čak 286 žičara kao što je četvorosedežnica na Kopaoniku, koja ima kapacitet 35.000 korisnika za 10 sati, odnosno, 35.000x286=10,010,000 korisnika, što je ukupan broj stanovnika u širem centru grada.

Kapacitet beogradske gradske železnice je 2.700 putnika/sat

Stručnjaci upozoravaju da većina gradova koji imaju sličnu konfiguraciju terena kao Beograd, recimo, San Francisko, uopšte nemaju metro zbog komplikovane procedure izgradnje, jer brdovit teren nije pogodan za kontinuirane radova i teži je za planiranje

*Razlika između lakog i teškog metroa: u masi i osovinskom opterećenju vozila, a ne u načinu izvođenja trase. Pogrešno je zaključiti da je laki mtero jeftiniji od teškog.